3D zit in je hoofd

Mijn vorige werkgever maakte onlangs trots bekend dat ze Shapeways had binnengehaald als klant. Een felicitatie waardig, bij deze. Tegelijkertijd meteen machtig mooi om te zien hoe een van oorsprong Eindhovense club zich wereldwijd profileert en onlangs opnieuw ruim 27 miljoen Euro aan fondsen binnenhaalde. Ook 2- en 3D printerfabrikant Hewlett-Packard gelooft erin, gezien de participatie van Hewlett-Packard Ventures.

Ik zie de trend van 3D-printen een beetje met hoop en vrees tegemoet. Buiten de extreme gevallen dat mensen straks met een beetje fatsoenlijk CAD-ontwerp hun eigen pistool of mes kunnen printen, zie ik een enorme hoeveelheid aan geprinte prullaria de wereld ingeslingerd worden en onze ecologische voetafdruk verder doen groeien. Het tegenargument dat we veel zuiniger kunnen omgaan met grondstoffen door alleen op aanvraag te produceren, geloof ik nog even niet:

1. De hele economie is ingericht op steeds meer consumptie. Zolang deze drijfveer blijft bestaan, zal de productie van goederen niet dalen.
2. De geschiedenis leert dat het gros van de mensen iets doet, omdat het kan. Waarom zou anders het ‘paperless office’ al jaren een agendapunt zijn voor veel bedrijven?

Positief effect op grondstoffenverbruik

Aan de andere kant zie ik ook wel de upside van het fenomeen. De herbruikbaarheid van materialen is daar een van, die een positief effect heeft op ons grondstoffenverbruik. De snelheid waarmee iets kan worden geproduceerd en toegepast, is twee. Een kapotte carburateur voor een Nissan Micra vervangen in een bergdorpje in de Andes wordt ineens veel eenvoudiger wanneer je het bewuste onderdeel kunt laten afdrukken bij je lokale 3D-copyshop. Vraag is in dit geval wel even het effect op de koeriersbusiness en het onderdelenhuis… Over disruptief gesproken.

Een andere variant van het printen van spare parts is levensreddend en kan dan ook bij het rijtje ‘hoop’. Heel letterlijk, zelfs. Een Chinees meisje ontving onlangs een volledige 3D-schedel om haar veel te zware en grote eigen schedel te vervangen. Nadat in Nederland vorig jaar het UMC de primeur beleefde van een schedeltransplantatie, wordt deze techniek steeds vaker toegepast en zijn er inmiddels verschillende successen te melden. Deze levensreddende varianten van 3D doen bij mij de balans niet geheel verrassend doorslaan naar ‘ja, het is een blijvertje’.

Als afsluiter wil ik nog wel even melden dat 3D-afdrukken van zelfverzonnen kunstontwerpen door mij en mijn medegezinsleden NIET op prijs worden gesteld als verjaardagscadeau. Dan liever bloemen.