Lingeriedenken in tech PR

Ik struinde onlangs door mijn boekenkast waar ik ‘Het Lingeriedenken’ van Rob van Vuure zag staan. En ondanks dat het boek alweer bijna 10 jaar geleden (2008) voor het eerst werd uitgegeven, is de inhoud nog steeds relevant. Ooit volgde ik de minor ‘Bladen maken’ waarbij dit boek bijna als de Heilige Graal werd behandeld. Leuk als je later bij de Glamour of de Viva gaat werken dacht ik toen, maar nooit beseft dat Lingeriedenken mogelijk ook goed van pas zou komen in het vakgebied tech PR.

Verleiden met een twist

Voor wie het boek of het concept lingeriedenken niet kent, het idee is als volgt: vaak kan het verhaal of de boodschap die je hebt leuker, speelser, verrassender, spannender. Met behoud van essentie. Met behoud van een goed, informatief blad. En in het geval van PR, met behoud van een goed, informatief stuk. Het is de kunst van het verleiden van de lezers. Het gaat helemaal niet om het onderwerp, het gaat om de invalshoek. Die maken het mogelijk om het eindeloos over hetzelfde onderwerp te hebben, maar steeds met een verrassende twist. De media gaat het niet voor de zoveelste keer over Facebook hebben, maar betitelt het volgende artikel mogelijk met ‘Een open brief aan Marc Zuckerberg’. Niet weer een stuk over Snapchat, maar over social media bureaus die over hun beste Snapchat-campagnes vertellen. Niet het zoveelste artikel over virtual reality, maar veel leuker: een wekelijkse column door een trendwatcher over de toekomst van VR.

Oude wijn in nieuwe zakken

Maar hoe kom je nou tot een bijzondere invalshoek? Veel publicaties brengen ieder jaar weer hetzelfde type verhalen. In december en januari zien wij bijvoorbeeld in de vakpers jaarlijks de terugblikkende en voorspellende artikelen. Ook schrijven verschillende publicaties over dezelfde onderwerpen. Ik durf me hand ervoor in het vuur te steken: veel media zullen gaan schrijven over de aankomende verkiezingen in maart. Maar zijn deze terugkerende verhalen en artikelen over dezelfde onderwerpen dan het herkauwen van hetzelfde? Nee, integendeel zelfs. De artikelen worden steeds in een ander jasje gestoken. De invalshoek maakt het stuk uniek. Dit is iets waar journalisten naar op zoek zijn. En wij (daarom) dus ook vanuit PR.

100 keer sexy asperges

Maar is er voor elk onderwerp dan wel een originele invalshoek te verzinnen? Jazeker, en misschien wel meer dan één. Bladendokter van Vuure toonde in zijn boek aan dat hij 100 invalshoeken kon bedenken voor het niet bepaald sexy onderwerp asperges. Okay, wij maken als PR-bureau natuurlijk geen bladen, zijn vooral actief in de B2B en de onderwerpen waar we mee werken zijn serieuzer en vaak wat multidimensionaler. Met alle respect voor asperges overigens. Maar om onszelf en klanten te blijven prikkelen, moeten ook wij buiten de lijntjes durven te kleuren.

Hoe dat eruit ziet in de praktijk? Een voorbeeld van een onderwerp waar veel van onze klanten, de complete IT-sector en ook consumenten mee te maken hebben, is security. Hieronder een lijstje van uiteenlopende invalshoeken die we de afgelopen tijd langs hebben zien komen:

• Een interview over hoe iemand in de security sector terecht is gekomen, met de titel Me, myself & I(T), verscheen op Computable.nl.
• Live demo over hoe een stedelijke infrastructuur gehackt kan worden in de Volkskrant.
• Een opiniestuk over de strijd tegen ransomware in de publieke sector, gepubliceerd op Computable.nl.
• Een interview met de technisch adviseur van de Amerikaanse security-minded hitserie Mr. Robot, gepubliceerd in het Financieel Dagblad.
• Tips voor resellers van security-oplossingen: How to sell firewall management as a service.

Enfin. Zoals je ziet is het Lingeriedenken ook voor (tech) PR-professionals heel relevant. Dus de volgende keer dat iemand tijdens een brainstormsessie roept: zullen we iets met onderwerp xyz doen (waar we het eigenlijk al jaren over hebben)? Durf nog een keer ja te zeggen en ga gelijk aan de slag met een leuke, speelse, verrassende, en spannende nieuwe invalshoek (of 100). Zelfs als het onderwerp al net zo lang bestaat als het boek van Rob van Vuure.